Die woordeboekbetekenis van "agtergrondstraling" verwys na die laevlakstraling wat in die omgewing van natuurlike en mensgemaakte bronne teenwoordig is. Hierdie straling is voortdurend teenwoordig in die atmosfeer en op die aarde se oppervlak, en word tipies gemeet in eenhede van mikrosieverts per uur (µSv/h). Natuurlike bronne van agtergrondstraling sluit kosmiese strale in, natuurlik voorkomende radioaktiewe elemente in die aardkors en atmosfeer, en selfs in ons eie liggame, terwyl mensgemaakte bronne mediese prosedures, kernkragsentrales en wapentoetsing insluit. Die term "agtergrondstraling" word dikwels gebruik in die konteks van stralingsveiligheid en omgewingsmonitering.